Η Fiona και ο Paul Abadjian περπατούσαν στα όμορφα παράκτια μονοπάτια του Dorset για περισσότερα από 20 χρόνια πριν αποφασίσουν να μετακομίσουν εκεί μόνιμα. Έψαχναν να μετεγκατασταθούν από το σπιτάκι τους με άχυρο στο κοντινό Ντόρτσεστερ και να αγοράσουν ένα μεγαλύτερο ακίνητο με κτίρια.
«Συλλέγω Jaguars από τη δεκαετία του 1970 ως χόμπι και τα χρησιμοποιούμε σε περιοδείες σε όλο τον κόσμο, έτσι ήταν ένα σημαντικό μέρος για να αποφασίσουμε το είδος του σπιτιού που ψάχναμε», λέει ο Paul.
Επιπλέον, η Fiona ήθελε να διατηρήσει αλπακά, οπότε το σπίτι θα χρειαζόταν να έχει κατάλληλη γη για ένα κοπάδι. Χρειάστηκε λιγότερο από ένα μήνα για το ζευγάρι να βρει το ακίνητο και λιγότερο από ένα λεπτό για να πουληθεί στην «εξαιρετική» θέα στο πάρκο.
«Μας άρεσε πολύ η τοποθεσία. Είναι εκπληκτικό, πολύ ειρηνικό και σε μια από τις πιο όμορφες περιοχές του Ντόρσετ. Αλλά το σπίτι ήταν χρονολογημένο και παραβιάστηκε στη διάταξή του και ξέραμε μόλις το είδαμε ότι θα χρειαζόταν ανακαίνιση », λέει ο Paul. «Θέλαμε επίσης να αυξήσουμε το μέγεθος του σπιτιού-το οποίο ήταν περίπου 2.500 τετραγωνικά πόδια-με επέκταση με δρυς.»
Μάθετε πώς πραγματοποίησαν το έργο τους πριν περιηγηθείτε σε περισσότερα πραγματικές μετατροπές σπιτιού για έμπνευση και δική μας επεκτάσεις σελίδα για πιο πρακτικές συμβουλές.
Αρχείο γεγονότων
Οι ιδιοκτήτες: Ο Paul Abadjian, ο οποίος αγοράζει και πουλά κλασικά αυτοκίνητα Jaguar ως επιχείρηση χόμπι, ζει εδώ με τη σύζυγό του Fiona, ειδική εταιρική εταιρεία ταξιδιών
Η ιδιοκτησία: Μια μονοκατοικία τριών υπνοδωματίων, μέρος της οποίας χρονολογείται πριν από περίπου 250 χρόνια και δημιουργήθηκε από έναν αχυρώνα που ανήκε στο γειτονικό αρχοντικό Frampton Court. Έχει εκσυγχρονιστεί και επεκταθεί
Η τοποθεσία: Κοντά στο Frampton, West Dorset
Αμέσως, το ζευγάρι υπέβαλε αίτηση για άδεια σχεδιασμού, κάνοντας μεγάλες προσπάθειες για να εξασφαλίσει ότι τα σχέδιά τους για το νέο Το τμήμα 1.000 τετραγωνικών ποδιών, διπλού ύψους θα ήταν συμπαθητικό με την περιοχή εξαιρετικής φυσικής ομορφιάς στην οποία κάθεται. Χρειάστηκαν οκτώ μήνες και τέσσερα αναθεωρημένα σχέδια για να επιτευχθεί μια λύση με την οποία συμφώνησαν όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη.
Όταν τελικά δόθηκε η άδεια, οι Abadjians αποφάσισαν να συνεχίσουν να ζουν στο εξοχικό τους στο Dorchester για λίγο ανακαίνισαν τη νέα ιδιοκτησία, ξοδεύοντας κάθε Σαββατοκύριακο στο χώρο του ξενοδοχείου και πραγματοποιώντας καθημερινά μονόωρα ταξίδια καθημερινά για να συνεχίσουν τις εργασίες πίστα. Ξεκίνησαν το έργο στο παλιό μέρος του σπιτιού, όπου η διάταξη δεν ήταν εμπνευσμένη και όχι πάντα πρακτικό, με περιορισμένο χώρο κεφαλής σε ορισμένους χώρους στον κάτω όροφο και διαδρόμους που καταλαμβάνουν πολύτιμο χώρο επάνω.
Ο Paul και η Fiona ήθελαν να επανασχεδιάσουν το παλιό σπίτι αρκετά ριζικά για να κάνουν τους χώρους διαβίωσης πιο συνεκτικούς και να εισάγουν όσο το δυνατόν περισσότερο φως και χώρο. Αυτό περιελάμβανε το σκάψιμο μερικών ορόφων για να δημιουργήσετε περισσότερο ύψος, στη συνέχεια αλλάζοντας την έμφαση του κτιρίου μετατρέποντας την κουζίνα και τη χρησιμότητα σε ένα ιδιωτικό υπνοδωμάτιο. Το παλιό σαλόνι έγινε κουζίνα και η αρχική τραπεζαρία μια ευρύχωρη αίθουσα. Η κορυφή της αρχικής οροφής είχε δημιουργήσει μια σειρά από μικρά υπνοδωμάτια με αμήχανο σχήμα από έναν κεντρικό διάδρομο, έτσι ο Paul πήρε το συμβουλές τουλάχιστον τριών αρχιτεκτόνων πριν επιλύσουν την ιδέα να χτυπήσουν μερικούς από τους τοίχους για να δημιουργήσουν δύο μεγάλα υπνοδωμάτια αντι αυτου.
«Ευτυχώς το σπίτι δεν ήταν καταχωρημένο, ώστε να αλλάξουμε την εσωτερική διάταξη όπως θέλαμε», λέει. «Μόνο δύο από τους αρχικούς εσωτερικούς τοίχους έχουν απομείνει και, ως εκ τούτου, τα δωμάτια πλέον ρέουν εύκολα και ο χώρος είναι πιο πρακτικός για να ζεις».
Καθώς το τζάκι από το Ebay ήταν πολύ φαρδύ και χαμηλό, ο Paul και η Fiona το ανέβασαν με τμήματα Hamstone που ταιριάζουν και κόβονται από ένα τοπικό λατομείο. Οι καναπέδες προέρχονται από την Barker & Stonehouse και το πακιστανικό χαλί Ziegler από την Irugs. Κατασκευασμένη κατά παραγγελία, η ψεύτικη βιβλιοθήκη στα αριστερά του τζακιού κρύβει μια τηλεόραση, η οποία ανεβαίνει ηλεκτρονικά από την κορυφή
Αρχικά, η Fiona και ο Paul σχεδίαζαν να επισκευάστε την οροφή όπου τα πλακάκια είχαν γίνει εύθραυστα με την ηλικία, αλλά σύντομα συνειδητοποίησαν ότι η έκταση της φθοράς ήταν τόσο μεγάλη που ήταν καλύτερα να αντικατασταθεί εντελώς η οροφή. Κατά τη διαδικασία, σχηματίστηκαν επιπλέον παράθυρα κοιτώνων στον επάνω όροφο για να επεκτείνουν το χώρο του κεφαλιού και να δέχονται περισσότερο φως.
Μερικές από τις αυθεντικές πόρτες του αχυρώνα είχαν κλείσει με τούβλα, τα οποία είχαν πυροδοτηθεί στο χώρο της παλιάς αίθουσας, αφήνοντας ορατές γραμμές όπου έπρεπε να έχουν αναμειχθεί στους αρχικούς τοίχους. Ο Παύλος χρησιμοποίησε τρεις ειδικούς τοιχοποιούς για να αφαιρέσει μερικά από τα τούβλα και να τα ξαναβάλει σε ένα παραδοσιακό σχέδιο για να τα ενσωματώσει οπτικά, και ολόκληρο το σπίτι στη συνέχεια επανατοποθετήθηκε με ασβέστη.
«Θέλαμε τα πάντα να γίνουν με το υψηλότερο δυνατό επίπεδο και σύμφωνα με την ηλικία και το ύφος του αρχικού αχυρώνα», εξηγεί. Το ζευγάρι ήταν επίσης πρόθυμο να αγκαλιάσει ορισμένα σύγχρονα οικολογικά στοιχεία στο έργο, ωστόσο, ιδιαίτερα οικολογικό σύστημα θέρμανσης με αντλία θερμότητας εδάφους.
Το χειροποίητο σκαλιστό περίβλημα του Hallidays του 1970 προήλθε από το σπίτι των γονιών του Paul. Κατασκευασμένο τοπικά, η σκάλα προμηθεύτηκε από τον κατασκευαστή
«Αρχικά, σκεφτήκαμε να έχουμε μια μεγάλη αντλία θερμότητας εδάφους, αλλά θα απαιτούσε ένα τριφασικό σύστημα ηλεκτρικής ενέργειας, το οποίο δεν είχαμε, και θα είχε κοστίσει επιπλέον 6.000 λίρες για να φέρουμε μια κατάλληλη παροχή, οπότε αποφασίσαμε να έχουμε δύο μικρότερες αντλίες για σταδιακή λειτουργία, ώστε να μην υπάρχει έξαρση », λέει ο Paul. Αυτή αποδείχθηκε μια αρκετά ακριβή επιλογή. Όχι μόνο ο προμηθευτής αντλιών θερμότητας εδάφους βασίστηκε σε διαφορετική περιοχή, αλλά οι εγκεκριμένοι «τοπικοί» εργολάβοι του βρίσκονταν στην Κορνουάλη, η οποία δεν ήταν πολύ πιο κοντά. Το κόστος συμμετοχής τους στον χώρο ήταν αστρονομικό και έγινε σαφές από νωρίς ότι η ρύθμιση δεν ήταν ικανοποιητική ή βιώσιμη. Το έργο περιελάμβανε το σκάψιμο έξι χαρακωμάτων των 50 μέτρων στο χωράφι απέναντι από το σπίτι και την τοποθέτηση τυλιγμένων σωλήνων σε κάθε ένα. Αυτοί οι σωλήνες στη συνέχεια συνδέθηκαν σε δύο μεγαλύτερους σωλήνες, οι οποίοι μεταφέρουν το «ζεστό ψυκτικό» στο σπίτι μέσω δύο σωλήνων 50 μέτρων. Δυστυχώς, αυτό το μέρος του έργου δεν πήγε σύμφωνα με το σχέδιο και ο Paul προσέλαβε τελικά έναν τοπικό ειδικό, τον Power Naturally, για να ολοκληρώσει τη δουλειά.
Για να δημιουργήσετε μια αίσθηση ύψους και χώρου, τα όμορφα αυθεντικά δοκάρια από βελανιδιά σε αυτό το δωμάτιο έχουν πλυθεί με ασβέστη. Το κρεβάτι είναι από τον Peter Jones και η ταπετσαρία με χαρακτηριστικό Marchmont είναι από τη Laura Ashley
«Αν είχαμε κάνει περισσότερη έρευνα και μιλούσαμε με περισσότερους ανθρώπους που είχαν αντλίες θερμότητας εδάφους, θα μπορούσαμε να είχαμε εξοικονομήσει πολύ χρόνο, χρήμα και άγχος», παραδέχεται ο Πολ. Ωστόσο, η ταλαιπωρία για την αντλία ήταν περισσότερο από ισορροπημένη από την αποτελεσματικότητα της Border Oak, της εταιρείας που έχει αναλάβει την κατασκευή της δεύτερης φάσης του ακινήτου.
Το ζευγάρι αγόρασε το σπίτι το 2009 για περίπου 730.000 λίρες. Το κόστος επέκτασης στην περιοχή ήταν 200.000 λίρες, ενώ η ανακαίνιση του υπάρχοντος σπιτιού κόστισε περίπου 400.000 λίρες.
Εξερευνήστε περισσότερες πραγματικές μετατροπές σπιτιού:
- Πραγματικό σπίτι: ένα παραδοσιακό ουαλικό εξοχικό σπίτι παίρνει μια εκλεκτής ποιότητας μεταμόρφωση
- Πραγματική μεταμόρφωση σπιτιού: Ανακαίνιση εξοχικού σπιτιού του 17ου αιώνα
- Πραγματικό σπίτι: μια αγροικία του 18ου αιώνα στη Νέα Αγγλία ενημερωμένη για μοντέρνο τρόπο ζωής
