Μένεις περήφανα σε ένα μεσαιωνικό σπίτι ή στο Tudor; Τότε θα ξέρετε ότι όσο ευχαρίστηση, είναι μεγάλη ευθύνη. Επομένως, είναι απαραίτητο να γνωρίζετε πώς να διατηρείτε το μικρό κομμάτι της ιστορίας σας σε άριστη κατάσταση για τα επόμενα χρόνια.
Για πολλούς από εμάς, η σκέψη της μεσαιωνικής αρχιτεκτονικής και του Tudor προκαλεί ιδέες για μνημειώδη κάστρα, καθεδρικούς ναούς και παλάτια. Αλλά η κατοικία της περιόδου μπορεί να είναι εξίσου υποβλητική - γοητευτικές ασπρόμαυρες εξοχικές κατοικίες, βουτηγμένες στην ιστορία με πεμπτουσιακούς κήπους που ταιριάζουν.
Χρησιμοποιήστε αυτόν τον οδηγό για να μάθετε πώς να ανακαινίσετε το σπίτι σας.
Τα σκασμένα ξύλα είναι κεντρικά στη γοητεία αυτού του μεσαιωνικού αρχοντικού, που επεκτάθηκε στην εποχή του Tudor
(Πιστωτική εικόνα: Period Living / Brent Darby)
Δυστυχώς, υπάρχουν πολύ λίγα σπίτια που έχουν απομείνει από αυτήν την περίοδο. Από τα καταχωρημένα σπίτια της Αγγλίας λιγότερο από το ένα τοις εκατό καταγράφονται ως εν μέρει ή πλήρως μεσαιωνικά. Εάν το σπίτι σας είναι στη λίστα, βεβαιωθείτε ότι γνωρίζετε τους κανόνες
. Ωστόσο, σε όλες τις πόλεις και τα χωριά μας, ακόμη και εκεί που φαίνεται να έχουν χαθεί στο χρόνο ή να κρύβονται από την αναδιαμόρφωση, τα σημάδια παραμένουν - απλά πρέπει να ξέρετε πού να κοιτάξετε.Όταν βρείτε στοιχεία, ο αέρας του μυστηρίου θα είναι σαφής. Ειδικά με τις ιδιότητες του ξύλου, όπου οι μεσαιωνικοί και οι ξυλουργοί του Tudor είχαν δομική ελευθερία- επιτρέποντάς τους να δημιουργήσουν προσόψεις που θα μπορούσαν να φανούν αψηφώντας τη βαρύτητα και δημιουργώντας έναν αέρα ακατανόητου επιδεξιότητα.
Εάν δεν είστε σίγουροι για την ηλικία του σπιτιού σας, διαβάστε αυτό οδηγός για να μάθετε από ποια εποχή χρονολογείται το σπίτι σας.
Tudor και μεσαιωνικός σχεδιασμός σπιτιού
Περισσότερα από Period Living
(Πιστωτική εικόνα: Future / Period Living)
Περίοδος ζωής είναι το περιοδικό με τις μεγαλύτερες πωλήσεις στο Ηνωμένο Βασίλειο. Πάρτε έμπνευση, ιδέες και συμβουλές κατευθείαν στην πόρτα σας κάθε μήνα με ένα συνδρομή.
Τα σπίτια της Μεσαιωνικής και της Tudor Βρετανίας χτίστηκαν σε μεγάλο βαθμό με γνώμονα την πρακτικότητα - οι εξωτερικοί χώροι προσφέρουν σαφή αντανάκλαση του μεγέθους και των χρήσεων των χώρων μέσα, και μικρή ανησυχία για τη συμμετρία.
Η πιο διαδεδομένη μορφή στέγασης κατά τη μεταγενέστερη μεσαιωνική περίοδο ήταν η ανοιχτή αίθουσα. Αυτός ήταν ένας μοναδικός χώρος - ανοιχτός στα δοκάρια - στον οποίο γινόταν η ζωή, το φαγητό, ακόμη και ο ύπνος.
Στο κέντρο βρισκόταν ένα ανοιχτή εστία φωτιάς παρέχοντας θερμότητα και, ειδικά στα σπίτια της κατώτερης κοινωνίας, ένα μέρος για μαγείρεμα. Δεν υπήρχε καμινάδα, ο καπνός απλώς ανέβαινε στο χώρο της οροφής και ξεφεύγει μέσω μορφών αεραγωγών γνωστών ως λουβρες.
Αυτό ήταν ένα βασικό στήσιμο, με ένα άκρο-το υψηλό τέλος - σπίτι στο τραπέζι του ιδιοκτήτη και στο άλλο άκρο - το χαμηλών προδιαγραφών - η κύρια πόρτα θα βρίσκεται. Αυτό είχε μια αντίθετη πόρτα που έβγαινε από το πίσω μέρος του διαδρόμου κτίρια. Σε μεγαλύτερα, πιο ευημερούμενα νοικοκυριά, ένα από αυτά τα κτίρια θα ήταν μια κουζίνα - τοποθετημένη μακριά από το σπίτι ως προφύλαξη κατά της πυρκαγιάς. Ανακαλύψτε πώς να σχεδιάσετε μια κουζίνα που θα ταιριάζει σε ένα σπίτι εποχής.
Χρονολογείται από το 1362, αυτό το πρώην κολέγιο με λίστα Βαθμού ΙΙ*, τώρα οικογενειακό σπίτι, προστέθηκε στην εποχή του Τούντορ και της Γεωργίας, αλλά διατηρεί την εκπληκτική μεσαιωνική Μεγάλη Αίθουσα. Η επένδυση είναι από την εποχή του Tudor
(Πιστωτική εικόνα: Period Living / Paul Dixon)
Είναι εύκολο να φανταστεί κανείς μια ανοιχτή αίθουσα γεμάτη καπνό και κρύα ρεύματα, οπότε δεν αποτελεί έκπληξη ότι μια από τις πρώτες εξελίξεις περιελάμβανε την προσθήκη οθόνης στο χαμηλό άκρο. Αυτό δημιούργησε ένα πέρασμα μεταξύ των δύο θυρών, γνωστό ως το «Μέσω» ή «διασταύρωση», η οποία μείωσε τα ρεύματα.
Ακολούθησε γρήγορα η προσθήκη του αίθουσες εξυπηρέτησης, συνήθως αποτελείται από το ντουλάπι, για την αποθήκευση ψωμιού και βουτύρου, όχι για βούτυρο αλλά για γλουτούς κρασιού και μπύρας.
Με τα δωμάτια εξυπηρέτησης, άρχισαν να προστίθενται ιδιωτικοί θάλαμοι μαζί με την έλευση των διώροφων φτερών γνωστών ως σταυρωτά φτερά. Και όπως με πολλά πράγματα, όσο πιο πλούσιοι και πιο σημαντικοί ήσασταν, τόσο περισσότερο είχατε - με σταυρωτά φτερά και στα δύο άκρα να αντανακλούν υψηλότερη θέση.
Με την πάροδο του χρόνου, η τάση κινήθηκε προς μικρότερες αίθουσες, με έμφαση στα ιδιωτικά φτερά, εκτός από τα μεγαλύτερα σπίτια όπου η αίθουσα θα διατηρούσε έναν αέρα κύρους. Αυτό σηματοδότησε την αρχή του τέλους για την ανοιχτή αίθουσα, με την εισαγωγή ορόφων μέχρι τον 15ο αιώνα να περιορίζει την αίθουσα στο ισόγειο, όπου παραμένει σήμερα στα σπίτια. Αξιοποιήστε στο έπακρο τον διάδρομό σας με αυτές τις 20 παραδοσιακές ιδέες.
Διασταυρούμενη πτέρυγα της παλιάς αίθουσας Wollerton στα τέλη του 16ου αιώνα με μεταγενέστερες τροποποιήσεις της μόδας
(Πιστωτική εικόνα: Lee Bilson)
Οι χωρικοί περιορισμοί των μεσαιωνικών πόλεων, που προκλήθηκαν από τα τυπικά στενά οικόπεδα, οδήγησαν σε διαφορετικές εξελίξεις με δύο κυρίαρχες μορφές που χρησιμοποιήθηκαν. Το ένα παρέμεινε μια εκδοχή του σπιτιού της αγροτικής αίθουσας, με την αίθουσα τοποθετημένη παράλληλα με το δρόμο και τα γνωστά ψηλά και χαμηλά άκρα. Ο άλλος τοποθετούσε την αίθουσα σε ορθή γωνία με το δρόμο, με το άκρο του δρόμου να ενσωματώνει συχνά ένα κατάστημα ή μια επιχείρηση.
Η αυξανόμενη υποδιαίρεση των οικοπέδων είχε ως αποτέλεσμα τα στενά κτίρια να επεκτείνονται περαιτέρω προς τα πίσω, απαιτώντας διαβάσεις για πρόσβαση - πολλά από αυτά παραμένουν. Ακόμα και εκεί που τα οικόπεδα έχουν αναπτυχθεί εκ νέου και τα ακίνητα έχουν υποστεί ζημιά, οι δίοδοι μπορούν να παρέχουν ένα σαφές παράθυρο στη μεσαιωνική προέλευση γύρω μας.
Προσέξτε περάσματα που δίνουν πρόσβαση στο πίσω μέρος των μεσαιωνικών σπιτιών χτισμένα σε στενά οικόπεδα-αυτό έχει μια αψίδα δύο κέντρων
(Πιστωτική εικόνα: Lee Bilson)
Θέματα συντήρησης
- Η ξυλεία είναι ευαίσθητη στις καταστροφές του χρόνου και του βρετανικού καιρού. Σε συνδυασμό με κακές επισκευές, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε εκτεταμένη φθορά. Βρίσκω πώς να συντηρήσετε και να επισκευάσετε ένα αρχικό ξύλινο πλαίσιο.
- Οι τσιμεντοειδείς κατασκευές και οι επιδιορθώσεις μπαλωμάτων είναι ένα ιδιαίτερο ζήτημα - όπου είναι δυνατόν αυτές πρέπει να αφαιρεθούν και αντ 'αυτού χρησιμοποιούνται θεραπείες με βάση το ασβέστη.
- Τα σπίτια αυτής της ηλικίας μπορεί κάλλιστα να παρατίθενται, οπότε ελέγξτε με τον τοπικό υπεύθυνο συντήρησης εάν χρειάζεστε συγκατάθεση για προγραμματισμένες εργασίες συντήρησης.
- Προσλάβετε ειδικούς που καταλαβαίνουν την κληρονομιά του σπιτιού και τα υλικά με τα οποία ασχολούνται - είναι συνήθως η καλύτερη πρακτική να παρεμβαίνουμε σε όσο το δυνατόν λιγότερο πρωτότυπο υλικό.
Χαρακτηριστικά χαρακτηριστικά του Tudor και των μεσαιωνικών σπιτιών
Εάν προσπαθείτε να προσδιορίσετε ένα Tudor ή μεσαιωνικό σπίτι ή θέλετε να καταλάβετε τα αυθεντικά στοιχεία σχεδιασμού για την ανακαίνιση ενός ακινήτου αυτής της εποχής, τότε προσέξτε αυτά τα βασικά χαρακτηριστικά.
Πέτρα και γη
Παρά την υποβλητική εικόνα των ξύλινων πλαισίων, πέτρα, καλντερίμια, τούβλο και πυριτόλιθο χρησιμοποιήθηκαν σε όλη την Αγγλία. Αλλά το κόστος που σχετίζεται με την εξόρυξη, τη μεταφορά και την επεξεργασία της πέτρας σήμαινε ότι ήταν γενικά το απόθεμα των πιο προνομιούχων.
Σε άλλες περιοχές, αναπτύχθηκαν τεχνικές τοιχοποιίας, όπως π.χ. καλαμπόκι στα Νοτιοδυτικά. Αλλά ως επί το πλείστον τα μεσαιωνικά και τα Tudor σπίτια ήταν από ξύλινη κατασκευή, με περιορισμένη χρήση τοιχοποιία για κρίσιμες περιοχές όπως τοίχοι πλίνθου, οι οποίοι προστατεύουν τις ευάλωτες ξυλείες σηκώνοντάς τες από το έδαφος.
Χτισμένο στις αρχές της δεκαετίας του 1500, αυτό το σπίτι στην αίθουσα Wealden κατατάσσεται στην κατηγορία ΙΙ και είναι επενδυμένο με ένα μείγμα από τούβλα και κεραμίδια
(Πιστωτική εικόνα: Period Living / Brent Darby)
Πλαίσιο από ξύλο
Κατά τη διάρκεια της περιόδου, οι ξυλουργοί σε ολόκληρη τη χώρα απολάμβαναν την εξέλιξη διαφόρων μορφών πλαισίωσης ξύλου, από το σκελετό μέχρι το κουτί. Κορνίζες είναι ιδιαίτερα διακριτικά, χρησιμοποιώντας καμπύλες ξυλεία (λεπίδες) για να στηρίξουν τόσο τους τοίχους όσο και τις ξυλίες οροφής, και συχνά φαίνονται θυμίζει κάπως χωρισμένα πόδια - εξ ου και η προέλευση του ονόματος είναι παρόμοια με αυτή του καβάλου, που σημαίνει πιρούνι.
Από όλες τις μεθόδους που χρησιμοποιούνται, ένας από τους σαφέστερους δείκτες του μεσαιωνικού πλαισίου είναι η χρήση του κοντινός, με την κάπως υπερβολική χρήση ξυλείας που προσφέρει μια πολύ δημόσια επίδειξη πλούτου.
Μεταξύ των ξύλων τα κενά καλύφθηκαν με ποικίλες μορφές υφαντών πηχάκια και ράφια, με μείγματα λάσπης, ζωικής κοπριάς και μαλλιών λαδωμένα. Στο περασμα του χρονου, ασβέστης εισήχθη επίσης και περιστασιακά άλλες πληρώσεις όπως π.χ. μούδιασμα από τούβλα.
Δύο εξοχικές κατοικίες αγροτών εργολάβων ξυλείας του 16ου αιώνα που αναφέρονται στην κατηγορία ΙΙ συνδυάστηκαν για να δημιουργήσουν αυτό το όμορφο σπίτι. Ωστόσο, τα παράθυρα αντικαταστάθηκαν με σχέδια Crittall τη δεκαετία του 1920
(Πιστωτική εικόνα: Period Living / Darren Chung)
Πλινθοδομή
Η κατασκευή από τούβλα εισήχθη σταδιακά από τον 15ο αιώνα και μετά, αλλά μόνο σε μεταγενέστερες περιόδους θα σφετεριζόταν το ξύλινο πλαίσιο. Και ενώ αυξήθηκε σε δημοτικότητα υπό τους Tudors, συνέχισε να υπάρχει κυρίως στην κατοικία της ελίτ.
Αυτά τα τούβλα ήταν πολύ πιο λεπτά και μακρύτερα από αυτά που θα έρχονταν αργότερα, με Αγγλικό ομόλογο (όπου μια σειρά «φορείων» από τούβλα εναλλάσσονταν με μια σειρά «κεφαλίδων») η αγαπημένη τεχνική μέχρι τον 17ο αιώνα.
Η χρήση τούβλου επέφερε επίσης κάποια πιο διακοσμητική αίσθηση με πράγματα όπως σταυρωτά μοτίβα, γνωστά ως πάνα. Προσέξτε για προβλήματα πλινθοδομής με έναν απλό έλεγχο συντήρησης.
Αυτό το σπίτι του 15ου αιώνα διαθέτει διακοσμητικά τούβλα που γεμίζουν το ξύλινο πλαίσιο και μια αυθεντική μπροστινή πόρτα
(Πιστωτική εικόνα: Period Living / Brent Darby)
Αποβάθρες
Ενσωματωμένο σε πολλές μεσαιωνικές ιδιότητες, προβλήτες ήταν μια φαινομενικά συσκευή που αψηφούσε τη βαρύτητα και έγινε ευρέως διαδεδομένη από τον 15ο αιώνα και μετά. Χρησιμοποίησαν τις ξυλεία των επάνω ορόφων για να δημιουργήσουν χώρο προβάλλοντας πέρα από τη γραμμή του κτιρίου παρακάτω και απασχολούνταν τακτικά στην κατασκευή κτιρίων ύψους τεσσάρων ορόφων. Αν και η χρήση τους συχνά αφορούσε τόσο την αφθονία όσο και το διάστημα.
Οι ανώτερες ιστορίες αυτού του ξύλινου πλαισίου Tudor ιδιοκτησίας εκτοξεύονται, δημιουργώντας περισσότερο χώρο στον επάνω όροφο και ένα εκπληκτικό χαρακτηριστικό που αψηφά τη βαρύτητα
(Πιστωτική εικόνα: Lee Bilson)
Windows
Τα περισσότερα παράθυρα της περιόδου ήταν αρχικά χωρίς υαλοπίνακες, αλλά βασίζονταν σε κάθετα γκαζάκια είτε με λαδωμένο ύφασμα είτε με ξύλινα παντζούρια για να αποφύγουν τις χειρότερες καιρικές συνθήκες. Όπου υπήρχε η δυνατότητα υαλοπινάκων, η ικανότητα και το κόστος που απαιτούνταν ήταν ότι αποτελούνταν μόνο από μικρά τζάμια μολύβδου. Πολλοί θεωρούσαν τα έξοδα τόσο μεγάλα που σε κάποια σημεία ήταν συνηθισμένη πρακτική να τα αναλαμβάνουμε όταν μετακομίζουμε σπίτι!
Εάν έχετε πρωτότυπα παράθυρα με μόλυβδο, είναι απαραίτητο να τα επισκευάσετε και να τα συντηρήσετε σωστά - χρησιμοποιήστε τον οδηγό μας για να μάθετε πώς.
Η τοποθέτηση παραθύρων είναι συχνά ένας χρήσιμος οδηγός για τη λειτουργία και την κατάσταση των εσωτερικών χώρων - όσο μεγαλύτερο είναι το παράθυρο τόσο πιο σημαντικός είναι ο χώρος. Οι πιο συνηθισμένοι τύποι παραθύρων ήταν:
Στρατιώσεις ξυλείας - Το πιο χαρακτηριστικό. Ακόμα και εκεί που το παράθυρο μπορεί να έχει ανακαινιστεί ή να μπλοκάρει εδώ και καιρό, τα στοιχεία εξακολουθούν να φαίνονται στα σπίτια σήμερα. Τρύπες με μανταλάκια και συσκευές κλείστρου, όπως δρομείς, δίνουν όλες ενδείξεις.
Εξέχων παράθυρο - Αυτά τα έργα από έναν πάνω όροφο και ήταν μια κοινή μορφή σε κατοικίες υψηλότερης κατάστασης. Συχνά πάνω από πύλες ή εισόδους για όλους.
Όρμος - Ένα παράθυρο του κόλπου θα μπορούσε να εκτείνεται από το έδαφος μέχρι την οροφή και γενικά βρέθηκαν στο ψηλό άκρο του η αίθουσα για να παρέχει επιπλέον φως σε αυτόν τον πιο σημαντικό χώρο και να επιτρέψει στον ιδιοκτήτη να δει όλους όσους επισκέπτονται το σπίτι.
Ανακαινισμένο παράθυρο ξυλείας σε μια αίθουσα του 16ου αιώνα
(Πιστωτική εικόνα: Lee Bilson)
Πόρτες
Μια ποικιλία διαφορετικών σχημάτων θυρών ήταν δημοφιλής, κυρίως τα δίκεντρα, τα τρίκεντρα (χρησιμοποιείται από τα τέλη του 13ου αιώνα) και το τετράκεντρο/Tudor (τέλη του 14ου αιώνα έως τον 16ο αιώνας) καμάρες.
Η κύρια πόρτα θα ήταν συνήθως η πιο περίτεχνη με το high end να έχει παρόμοια μεταχείριση. Γενικά, όσο πιο βασική είναι η πόρτα και η αψίδα της πόρτας, τόσο χαμηλότερη είναι η κατάσταση του δωματίου και η χρήση του.
Εάν έχετε μια αρχική πόρτα, δείτε πώς να την επαναφέρετε σωστά.
Η μπροστινή πόρτα αυτής της εκπληκτικής ιδιοκτησίας έχει τετράκεντρη αψίδα. Οι προβλήτες του πρώτου ορόφου πάνω από αυτό
(Πιστωτική εικόνα: Period Living / Brent Darby)
Φωτιές
Με τις διευρυμένες διατάξεις και τις προσθήκες δαπέδων πάνω από την αίθουσα, προέκυψε το ζήτημα του τρόπου αποβολής του καπνού από την ανοιχτή φωτιά. Πριν από τα τζάκια, επινοήθηκαν διάφορες λύσεις, συμπεριλαμβανομένης της κουκούλας καπνού.
Τα τζάκια που αναπτύχθηκαν κατά την περίοδο έτειναν να ξεκινούν στους ιδιωτικούς χώρους, συνήθως με την προσθήκη σε μεγάλες εξωτερικές καμινάδες στα άκρα, και μόλις τον 16ο αιώνα άρχισαν να χρησιμοποιούνται μαζικά.
Μάθετε πώς να ανοίξετε ξανά ένα κρυφό τζάκι.
Μεγάλο τζάκι από τούβλα σε ένα σπίτι Tudor
(Πιστωτική εικόνα: Period Living / Brent Darby)
Διακόσμηση
Η εξωτερική ξυλεία δεν ήταν γενικά η ασπρόμαυρη που γνωρίζουμε σήμερα. μια γκάμα πολύχρωμων προσόψεων απλώθηκαν στους δρόμους μας λόγω των ασβεστοπλύσεων που εφαρμόστηκαν για τη διατήρηση της ξυλείας και την πρόσθετη στεγανοποίηση. Εκτός από αυτό, οι εξωτερικοί χώροι ήταν σπάνια εξωραϊσμένοι πέρα σκάλισμα και παιχνιδιάρικη χρήση της δομής.
Ωστόσο, οι εσωτερικοί χώροι αντιμετωπίστηκαν διαφορετικά, θεωρήθηκαν εξίσου σημαντικοί τότε όπως θεωρούμε τους δικούς μας σήμερα. Τα εσωτερικά ξύλα θα μπορούσαν να διακοσμηθούν ιδιαίτερα με σκάλισμα και ζωγραφική - η απλούστερη και πιο διαδεδομένη μορφή που αποτελείται από λοξοτομίες και στάσεις.
Αν και η επιβίωση του τοιχογραφίες είναι εξαιρετικά σπάνιο, αυτά ήταν ιδιαίτερα της μόδας μέχρι τα μέσα του 16ου αιώνα.
Ο διάδρομος σε αυτό το σπίτι στο Tudor διαθέτει αυθεντικά δοκάρια από ξύλο και δάπεδο
(Πιστωτική εικόνα: Period Living / Brent Darby)
Tudor και μεσαιωνικές λεπτομέρειες σχεδιασμού που πρέπει να αναζητήσετε
- Με τις μεταβαλλόμενες τάσεις τα ξύλινα κουφώματα συχνά προσαρμόζονταν ή ακόμη και επαναχρησιμοποιούνταν. Ελέγξτε για περιττές τρύπες με μανταλάκια, καθώς αυτές μπορεί να σας βοηθήσουν να δείξετε τοποθεσίες παλαιότερων κατασκευών, παραθύρων και θυρών.
- Η χρήση ξυλείας πλοίων είναι συνήθως μύθος. Εάν τα ξύλα φαίνονται επαναχρησιμοποιημένα, είναι πιο πιθανό να ανακτηθούν από παλαιότερο κτίριο.
- Αναζητήστε στενά περάσματα - αυτά μπορούν να αναδείξουν τη μεσαιωνική προέλευση και τα περισσότερα είναι δημόσια δικαιώματα διέλευσης.
- Τα δοκάρια της οροφής με στάσεις μπορούν να σας πουν εάν το δωμάτιο ήταν κάποτε μεγαλύτερο. Εάν η λοξοτομή ενός δοκού περνά μέσα από ένα διαμέρισμα και οι στάσεις του βρίσκονται σε άλλο δωμάτιο, τότε ξέρετε ότι κάτι δεν αθροίζεται.
- Τα περισσότερα σωζόμενα μεσαιωνικά και Tudor σπίτια έβαλαν τις καμινάδες τους αργότερα - μια ένδειξη μιας παλαιότερης ανοιχτής αίθουσας είναι αν αποφύγουν την κορυφογραμμή της στέγης καθώς οι κατασκευαστές αποφεύγουν να κόψουν την ξυλεία της κύριας κορυφογραμμής.
- Αναζητήστε περίεργα σημάδια εγκαύματος ή γκράφιτι, όπως ροδάκια μαργαρίτας, γύρω από ανοίγματα ή δοκάρια - αυτά θα μπορούσαν να είναι αποτροπαϊκά, ή «μάγισσα», σημάδια, που πιστεύεται ότι απομακρύνουν τα κακά πνεύματα και τους κινδύνους της φωτιάς.
- Lookάξτε στους χώρους της οροφής για ενδείξεις ζημιών από γούβα ή καπνό, ενδεικτικές προηγούμενης ανοιχτής αίθουσας.
- Εάν βρείτε διακόσμηση στα δοκάρια σε μια σοφίτα, αυτό είναι ένα σημάδι ότι η ξυλεία προοριζόταν να εκτίθεται.
Περισσότερα από Period Living
- Πώς να αγοράσετε ένα παλιό σπίτι
- Δύο εξοχικές κατοικίες Tudor συνδυάζονται σε ένα εκπληκτικό σπίτι
- Ένα σπίτι που απαριθμείται στο σπίτι Tudor παίρνει μια όμορφη κουζίνα-δείπνο
