Γεωργιανή αγροικία που αποκαταστάθηκε για οικογενειακή ζωή

Όταν ήρθε η ευκαιρία πριν από έξι χρόνια η Αλίκη και ο Χάρι Γκέιτς να μετακομίσουν από το Λονδίνο στην εξοχή του Γουίλτσαϊρ, πήδηξαν επάνω της, παρασύρθηκαν από τον χώρο που προσφέρθηκε.

 Όταν ήρθε η ευκαιρία πριν από έξι χρόνια η Αλίκη και ο Χάρι Γκέιτς να μετακομίσουν από το Λονδίνο στην εξοχή του Γουίλτσαϊρ, πήδηξαν επάνω της, παρασύρθηκαν από τον χώρο που προσφέρθηκε. «Έχουμε τρία μικρά παιδιά, οπότε χρειαζόμαστε χώρο για να εξελιχθούμε», λέει η Αλίκη, η οποία, ως το μισό της βραβευμένης εταιρείας χαρτιού και υφασμάτων Barneby Gates, προσελκύθηκε επίσης από την ιδέα της δημιουργίας

ένα ευρύχωρο στούντιο για εργασία.

Το ίδιο το ακίνητο είναι μια αγροικία που ανήκει στην κατηγορία ΙΙ, στα τέλη της Γεωργίας, με μια μικρή προσθήκη της δεκαετίας του 1950 στο πίσω μέρος. Βρίσκεται σε 300 στρέμματα υπέροχης υπαίθρου του Wiltshire, που τώρα χρησιμοποιείται για την εκτροφή βοοειδών από το ζευγάρι. «Wereμασταν πολύ τυχεροί που κληρονομήσαμε το σπίτι, το οποίο ήταν στην οικογένεια του Χάρι εδώ και χρόνια», λέει η Αλίκη. «Ωστόσο, ξέραμε ότι θα χρειαζόταν δουλειά για να το μετατρέψουμε σε αγροτικό ειδύλλιο που θέλαμε. Τα υδραυλικά και τα ηλεκτρικά δεν είχαν αγγιχτεί από τη δεκαετία του 1950, οι αχυρώνες είχαν γίνει χώρος απόρριψης και ένα δέντρο μεγάλωνε μέσα από την οροφή ».

Ο κύριος στόχος για την Αλίκη και τον Χάρι ήταν να διασφαλίσουν ότι το τετράγωνο, παραδοσιακά διαμορφωμένο σπίτι τους θα μπορούσε να λειτουργήσει για την οικογένειά τους του 21ου αιώνα. Ωστόσο, ήθελαν επίσης να διατηρήσουν τα αρχικά χαρακτηριστικά και τον χαρακτήρα της περιόδου. Η διαπίστωση αυτής της ισορροπίας αποδείχθηκε δύσκολη, ιδίως λόγω των περιορισμών της εισηγμένης άδειας οικοδομής, η οποία απαιτήθηκε ακόμη και για εσωτερικές αλλαγές.

«Μας επιτράπηκε να προσθέσουμε γαλλικές πόρτες στην κουζίνα, να ανοίξουμε δύο δωμάτια για να δημιουργήσουμε μια αίθουσα παιχνιδιών και να μετατρέψουμε ένα υπνοδωμάτιο στον επάνω όροφο σε παιδικό μπάνιο», λέει η Αλίκη. Μόλις το σπίτι επανασυνδέθηκε και ξαφνιάστηκε, το ζευγάρι επέβλεψε επίσης εργασίες επισκευής και αποκατάστασης, συμπεριλαμβανομένων αντικαθιστώντας παράθυρα στα μέσα του 20ού αιώνα με σχέδια πιο κατάλληλα για το ιστορικό της ιδιοκτησίας χαρακτήρας. Η Αλίκη και ο Χάρι σκέφτηκαν επίσης να ρίξουν την προσθήκη του 1950 στο πίσω μέρος του σπιτιού, αλλά τελικά αποφάσισαν να επισκευάσουν την υπάρχουσα κατασκευή, η οποία αποτελείται από μια σειρά ρείθρων για σκύλους, για να δημιουργήσει αυτό που είναι πλέον ένα φιλικό προς την οικογένεια βοηθητικό δωμάτιο και έναν ευρύχωρο διάδρομο που συνδέεται με το σπίτι με γυάλινη οροφή Ενότητα.

 Αυτό το έργο δεν ήταν το πρώτο για το ζευγάρι, καθώς είχαν κάνει μια ανακαίνιση μία φορά στο παρελθόν. Ωστόσο, αυτή η εμπειρία ήταν τόσο αναστατωμένη που εκείνη την εποχή είπαν «ποτέ ξανά» σε οτιδήποτε άλλο. Όταν λοιπόν ήρθε αυτή η ευκαιρία, η Αλίκη είχε ανάμεικτα συναισθήματα, ειδικά καθώς η οικογένεια μετακόμισε στο νέο τους σπίτι τους τελευταίους έξι μήνες του έργου που διήρκεσε 18 μήνες. «Δεν ήταν όμως τόσο άσχημα όσο νόμιζα ότι θα ήταν», λέει. «Βρήκα χρήσιμο να έχω τους κατασκευαστές γύρω - έφτιαξαν ακόμη και το αυτοκίνητό μου και με βοήθησαν όταν κλείστηκα!»

Ένα από τα ευκολότερα μέρη του έργου ήταν η μετατροπή των ημιεγκαταλειμμένων αχυρώνων που δεν είχαν αγγιχτεί από τη δεκαετία του 1950 σε στούντιο της Αλίκης, δύο υπνοδωμάτια επισκεπτών και το γραφείο στο σπίτι του Χάρι. «Οι αχυρώνες προσέφεραν ιδανικούς χώρους για να μετατρέψουμε», λέει η Αλίκη, η οποία αντιμετώπισε πολύ λιγότερους περιορισμούς σχεδιασμού μακριά από το κεντρικό σπίτι. «Αλλά χρειάστηκε πολύς χρόνος για να μπορέσουμε να ξεκινήσουμε τη δουλειά, καθώς βρήκαμε στοιχεία για νυχτερίδες και έπρεπε να περιμένουμε μέχρι το τέλος της περιόδου ζευγαρώματος, το οποίο μας έβαλε πίσω εννέα μήνες».

Όπως πολλές άλλες οικογένειες, οι Gateses περνούν τον περισσότερο χρόνο τους στην κουζίνα - η οποία ανοίγει στο φωτεινό σαλόνι - και είναι ο χώρος με τον οποίο η Alice είναι πιο ευχαριστημένη. «Βλέπει στο αγρόκτημα, όπου παίζουν τα παιδιά, και είναι ένα πραγματικά υπέροχο μέρος», λέει. Η Αλίκη σχεδίασε την κουζίνα μόνη της, επιλέγοντας μονάδες μονής στάθμης σε μασίφ βελανιδιά, τις οποίες έβαψε στη συνέχεια σε ένα αρκετά μπλε χρώμα. Η μεγαλύτερη πρόκληση ήταν ο φωτισμός της εργασίας ακριβώς πάνω στον χώρο εργασίας και η λύση της ήταν να προσθέσει μερικά φώτα τοίχου βιομηχανικού στυλ που ταιριάζουν απόλυτα με την εκλεκτική εμφάνιση του δωματίου.

(Πιστωτική εικόνα: Marc Wilson)

Με ένα κατά παραγγελία τραπέζι κουζίνας με πεύκο με κόμπους και ανακτημένες καρέκλες με αναπηρικό τροχό, αυτό το δωμάτιο αντιπροσωπεύει την προσέγγιση της Αλίκης στην επίπλωση και το φινίρισμα ολόκληρου του σπιτιού. Ένα παλιό κορίτσι της Ουαλίας στην κουζίνα και το λινό πρέσα και τα λουτρά με νύχι στα μπάνια προέρχονταν από ένα τοπικό κατάστημα με αντίκες και οι παραδοσιακές καρέκλες είναι τζαζάρες με νέα υφάσματα.

(Πιστωτική εικόνα: Marc Wilson)

Η Αλίκη περιγράφει το στιλ της ως πολύ χαλαρό και της αρέσει να χρησιμοποιεί μια σειρά χρωμάτων και υφών. «Ο Χάρι και εγώ δεν φοβόμαστε να δοκιμάσουμε νέα πράγματα, σε διαφορετικά χρώματα ή από διαφορετικές περιόδους», λέει. «Πάντα συναντώ πράγματα μέσα από τη δουλειά, αλλά έτσι κι αλλιώς με ενδιαφέρει να ανακαλύπτω παλιά κομμάτια».

Αυτή η ανταπόκριση στο σπίτι προέκυψε καθώς η Αλίκη και η οικογένειά της πέρασαν περισσότερο χρόνο εκεί κατά τη διάρκεια των τελικών έργων, "αλλά αλλάξαμε πολύ τη διακόσμηση", λέει η Αλίκη. «Ανασχεδιάζω τα σχέδια των δωματίων σχεδόν κάθε χρόνο. Δεν υπάρχει τίποτα πιο αναζωογονητικό από το να αλλάζεις τους τοίχους ή τις κουρτίνες ή κάτι στον καναπέ… αλλάζει εντελώς ένα δωμάτιο. Κάθε φορά που η εταιρεία μου βγάζει νέα ταπετσαρία ή ύφασμα, σκέφτομαι «Θεέ μου, αυτό είναι το αγαπημένο μου».

Η γεωργιανή αγροικία της Αλίκης και του Χάρι λειτουργεί τώρα ως ένα σύγχρονο οικογενειακό σπίτι χωρίς να θυσιάζεται η γοητεία της εποχής ή η φιλόξενη αίσθηση. «Όταν λείπω, μου λείπει η άνεση», λέει η Αλίκη. "Όλα τα δωμάτια στο σπίτι ενώνονται τώρα τόσο καλά - έχει μια υπέροχη ροή."