«I'llσως να έχω σπίτι σε τριακόσια χρόνια ...» ακούτε συχνά κάποιον να αστειεύεται πικρά. Αποδεικνύεται ότι ο αριθμός αυτός δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα για το πόσο καιρό θα χρειαζόταν για να εξοικονομήσετε χρήματα για ένα ακίνητο εάν έχετε χαμηλότερες αμοιβές.
Σύμφωνα με νέα έρευνα της Housesimple.com, οι άνθρωποι σε σημαντικές αλλά χαμηλόμισθες δουλειές όπως σερβιτόρος, φροντίδα και καθαρισμός θα πρέπει να εξοικονομήσουν για περίπου 100 χρόνια για να μπορέσουν να αντέξουν οικονομικά το μέσο ακίνητο του Ηνωμένου Βασιλείου, το οποίο κοστίζει 226.351 λίρες.
Η διαβίωση στο Λονδίνο ή στα νοτιοανατολικά βάζει τους ανθρώπους σε χαμηλά αμειβόμενες δουλειές σε διπλά μειονεκτήματα: θα έπρεπε να εξοικονομήσουν χρήματα για ένα γελοίο 320 χρόνια για να ανέβουν στη σκάλα της ιδιοκτησίας στην πρωτεύουσα.
Ούτε τα πράγματα φαίνονται πολύ καλύτερα για άτομα που εργάζονται σε έκτακτες και κρίσιμες υπηρεσίες. Οι νοσηλευτές θα έπρεπε να εξοικονομήσουν κατά μέσο όρο 40 χρόνια για να αγοράσουν ένα σπίτι, και οι πυροσβέστες, οι δάσκαλοι του δημοτικού σχολείου και οι παραϊατρικοί για περίπου 30 χρόνια.
Ενώ αυτά τα στοιχεία είναι γκροτέσκο και χρήσιμα κυρίως για την απεικόνιση του αυξανόμενου χάσματος μεταξύ των τιμών των αμοιβών και των κατοικιών, αποκαλύπτουν επίσης το βάθος της στεγαστικής κρίσης.
Ο Sam Mitchell, διευθύνων σύμβουλος της Housesimple.com σχολιάζει: «Σαφώς, κανείς δεν θα εξοικονομήσει για 100 χρόνια για να αγοράσει ένα ακίνητο, αλλά αυτά Τα ενδεικτικά στοιχεία παρέχουν μια έντονη εικόνα του αγώνα που πολλοί αγοραστές εργάζονται σε χαμηλές αμοιβές, αλλά βασικές δουλειές αντιμετωπίζουν όταν πρόκειται για αγορά σπιτιού.
«Φυσικά, υπάρχουν πολλές περιοχές της χώρας όπου οι τιμές των κατοικιών δεν βρίσκονται πουθενά κοντά στο μέσο όρο του Ηνωμένου Βασιλείου, ύψους 226.351 λιρών και θα είναι προσιτές σε άτομα με χαμηλότερα εισοδήματα. Τι γίνεται όμως με εκείνους τους ανθρώπους που εργάζονται ως καθαρίστριες, μάγειρες, κομμωτές, σε περιοχές της χώρας όπως το Λονδίνο και στα νότια, όπου οι τιμές των κατοικιών έχουν γνωρίσει άνθηση από το 2008;
«Αυτές οι υπηρεσίες εξακολουθούν να είναι απαραίτητες, αλλά οι μισθοί δεν αντικατοπτρίζουν το υψηλότερο κόστος ζωής. Για πολλούς από αυτούς τους ανθρώπους, είτε εξετάζουν μια ζωή ενοικίασης είτε βασίζονται στη βοήθεια των μελών της οικογένειας για να σκεφτούν ακόμη και το πόδι στη σκάλα ».
