Πόσο χρονών είναι το σπίτι σας; Πολλοί ιδιοκτήτες σπιτιών της περιόδου ενδιαφέρονται να μάθουν την ιστορία του κτιρίου τους, αλλά μπορεί να φανεί ένα δύσκολο έργο όταν δεν είστε σίγουροι από πού να ξεκινήσετε. Η ανακάλυψη δεν θα ικανοποιήσει μόνο μια περιέργεια, αλλά θα σας βοηθήσει επίσης να επιλέξετε τα σωστά χαρακτηριστικά και φινιρίσματα για το σπίτι σας.
Το Ηνωμένο Βασίλειο διαθέτει χιλιάδες παλιά κτίρια των οποίων η προέλευση εκτείνεται αιώνες πίσω. Οι κατοικίες αποτελούν μακράν το μεγαλύτερο ποσοστό των διατηρητέων και ιστορικών ακινήτων και ενώ σπίτια παλαιότερα από ο 15ος αιώνας είναι σχετικά σπάνιος, εκείνοι από τα τέλη του 16ου αιώνα και μετά επιβιώνουν σε σημαντικό αριθμό.
Όσο περισσότερο γνωρίζετε και καταλαβαίνετε το σπίτι σας, τόσο περισσότερο θα εκτιμάτε την αξία του, θα θαυμάζετε τις ιδιοτροπίες του και θα κάνετε τις κατάλληλες αλλαγές που σέβονται την ιστορία του όταν ανακαίνιση.
Υπάρχουν πολλοί επαγγελματίες αρχιτεκτονικοί ιστορικοί που μπορείτε να αναθέσετε για να αναλάβουν την έρευνα για εσάς. Ωστόσο, η ανίχνευση της ιστορίας ενός κτιρίου μόνος σας μπορεί να είναι πολύ ανταποδοτική.
Τα σπίτια με βεράντες που χτίστηκαν μετά το 1840 είναι απίθανο να απαριθμηθούν, αλλά μπορεί να βρίσκονται σε α Περιοχή διατήρησης
(Πιστωτική εικόνα: Getty Images)
Λόγοι για να γνωρίζετε τι περίοδο είναι το σπίτι σας
Όταν αγοράζετε ένα σπίτι, ο ενυπόθηκος δανειστής θα θέλει να μάθει πόσο παλιό είναι το σπίτι. Αυτό συμβαίνει εν μέρει για να κατανοήσουν τον κίνδυνο ζημιάς που προκαλείται από την ηλικία του ακινήτου και επίσης να τους βοηθήσουν να κατανοήσουν την αξία. Τα ακίνητα περιόδου είναι ιδιαίτερα περιζήτητα, οπότε όπου έχουν διατηρηθεί τα χαρακτηριστικά της περιόδου, μπορείτε να περιμένετε ότι αυτό θα αντικατοπτρίζεται στην απαιτούμενη τιμή.
Ωστόσο, τα χαρακτηριστικά της περιόδου πρέπει πάντα να είναι κατάλληλα για το σπίτι. Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε ποια παράθυρα, πόρτες και άλλα αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά είναι αυθεντικά.
Ελέγξτε αν είναι καταχωρημένο
Εάν μένετε σε διατηρητέο κτίριο πιθανότατα έχετε ήδη συλλέξει κάποιες βασικές πληροφορίες από το περιγραφή λίστας που δίνει την καλύτερη εκτίμηση της ημερομηνίας του σπιτιού σας καθώς και τον λόγο για τον οποίο αναφέρεται.
Ωστόσο, οι περιγραφές των καταλόγων μπορεί να είναι πολύ σύντομες και αξίζει να θυμόμαστε ότι τα περισσότερα διατηρητέα κτίρια δεν ερευνήθηκαν εκτενώς εξωτερικά, ή συνήθως καθόλου μέσα, κατά τη στιγμή της καταχώρισης.
Αντιμετωπίστε την περιγραφή ως αφετηρία και όχι ως συγκεκριμένη απόδειξη. Συχνά δεν αποτελεί επαρκή βάση για την ανάληψη εργασιών με γνώση, οπότε η δική σας έρευνα είναι καλή ιδέα.
Αυτό Σπιτάκι του 16ου αιώνα έχει μια γοητευτική αχυρένια στέγη και είναι καταχωρημένη στην κατηγορία ΙΙ
(Πιστωτική εικόνα: Brent Darby)
Πώς να βρεις ραντεβού με το σπίτι σου
Περισσότερα από Period Living
(Πιστωτική εικόνα: Περίοδος ζωής)
Περίοδος ζωής είναι το περιοδικό με τις μεγαλύτερες πωλήσεις στο Ηνωμένο Βασίλειο. Πάρτε έμπνευση, ιδέες και συμβουλές κατευθείαν στην πόρτα σας κάθε μήνα με ένα συνδρομή.
Η διαδικασία χρονολόγησης ενός ιστορικού κτηρίου επιτυγχάνεται συνήθως μέσω αλληλεπίδρασης τόσο με το ίδιο το κτίριο όσο και με αρχειακά έγγραφα και δημοσιευμένες μελέτες κτιρίων.
Σε γενικές γραμμές, αυτό μπορεί να χωριστεί σε τρεις μεθόδους γνωριμιών: στυλ, αρχεία και φυσικά στοιχεία.
Η κατανόηση της εξέλιξης του σχεδιασμού και του στυλ του κτιρίου είναι ένα καλό μέρος για να ξεκινήσετε την έρευνά σας. Υπάρχουν πολλά βιβλία και οδηγοί για την ιστορία των κτιρίων. Το στυλ ενός κτιρίου και οι λεπτομέρειες του παρέχουν σημαντικές ενδείξεις για την ηλικία, τη χρήση και την εξέλιξή του με την πάροδο του χρόνου.
Αναρωτηθείτε αν πρόκειται για ένα πρακτικό ή δημοτικό κτίριο που έχει χτιστεί ανεπίσημα (χωρίς αρχιτέκτονα) ή πρόκειται για ένα κτίριο με σαφή σχεδιαστική πρόθεση ή αισθητική;
Το στυλ δεν πρέπει να είναι ο μόνος παράγοντας που καθορίζει την ηλικία ενός κτιρίου. Συνήθως έχουμε μια καλή ιδέα για το πότε εισήχθη ένα συγκεκριμένο στυλ, αλλά είναι πιο δύσκολο να προσδιοριστεί πότε δεν έτυχαν.
Επίσης, τα περισσότερα ιστορικά κτίρια εξελίσσονται με την πάροδο του χρόνου καθώς αλλάζουν οι ανάγκες και οι προσδοκίες του ιδιοκτήτη. Νέα χαρακτηριστικά όπως π τζάκια, πόρτες ή ακόμη και ολόκληρες προσόψεις μπορεί να έχουν προστεθεί σε ένα παλαιότερο σπίτι. Αυτό ακολουθεί επίσης για τις πέτρες ημερομηνίας, οι οποίες μπορεί να έχουν προστεθεί αργότερα σε ένα κτίριο μετά από μια νέα φάση αλλοιώσεων.
Δώστε μεγάλη προσοχή σε χαρακτηριστικά όπως τα τζάκια, καθώς μπορεί να είναι μεταγενέστερες προσθήκες. Αυτό το βικτοριανό τζάκι είναι πρωτότυπο στο σπίτι
(Πιστωτική εικόνα: Malcolm Menzies)
Έρευνα τοπικών αρχείων
Όταν προσπαθείτε να καθορίσετε μια ημερομηνία για μια ιδιότητα από κύριες πηγές, είναι συχνά πιο εύκολο να εργαστείτε αντίστροφα. Η σύγκριση ιστορικών χαρτών OS μπορεί να είναι ένας καλός τρόπος για να προσδιορίσετε πότε χτίστηκε ένα κτίριο στη γη σας, αλλά δεν σημαίνει ότι το κτίριο εκεί σήμερα είναι το ίδιο κτίριο.
Σε εθνικό επίπεδο Ιστορικό Αρχείο Αγγλίας, που περιέχει εκατομμύρια φωτογραφίες και χιλιάδες μετρημένες έρευνες, είναι ένα καλό μέρος για να βρείτε λεπτομέρειες για το σπίτι σας, αν συμπεριληφθεί.
Ωστόσο, σε πολλές περιπτώσεις η τοπική βιβλιοθήκη και τα αρχεία μπορούν να παράγουν καλύτερους πρωτογενείς πόρους. Η ιστορία της πόλης, της ενορίας ή της χώρας είναι ένας καλός τρόπος για να κατανοήσετε την ανάπτυξη της περιοχής σας. Ορισμένες περιοχές της χώρας είχαν εγγραφή γης από τον 18ο αιώνα.
Έχοντας πραγματοποιήσει μια έρευνα για τις κύριες πηγές και κάποια βιβλιογραφία για την ιστορία της εξέλιξης του κτιρίου, μπορείτε στη συνέχεια να εξερευνήσετε το στυλ και τα φυσικά στοιχεία του σπιτιού σας.
Οι προβλήτες χρησιμοποιήθηκαν σε πολλά μεσαιωνικά και Tudor σπίτια. Χρησιμοποίησαν τα ξύλα των επάνω ορόφων για να δημιουργήσουν χώρο προβάλλοντας πέρα από τη γραμμή κτιρίου παρακάτω
(Πιστωτική εικόνα: Brent Darby)
Προγεωργιανά σπίτια
Περιλαμβάνοντας μεσαιωνική αρχιτεκτονική, Tudor και Stuart, ένα προ-γεωργιανό σπίτι είναι ένα πολύτιμο και υπέροχο πράγμα.
Ο προσδιορισμός μιας ακριβούς ημερομηνίας για ένα προ-γεωργιανό κτίριο μπορεί να είναι πολύ δύσκολο. Με τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο στην αρχιτεκτονική, οι λεπτότητες κάνουν όλη τη διαφορά.
Οι τεχνικές κατασκευής και η αρχική αισθητική του σχεδιασμού χρειάζονταν συχνά χρόνο για να φτάσουν σε περιοχές της χώρας καθώς τα στυλ προέρχονταν συνήθως από το Λονδίνο και μετανάστευαν. Οι περιφερειακές διαφορές στα υλικά και την κατασκευή εμφανίζονται επίσης.
Η γνωριμία γίνεται καλύτερα κοιτάζοντας το σχέδιο-σχέδιο του κτιρίου σας και κατανοώντας τα υλικά που χρησιμοποιούνται στην κατασκευή του.
Πριν από τον 16ο αιώνα, η ζωή στα περισσότερα σπίτια περιστρεφόταν γύρω από την αίθουσα - όχι ένα πέρασμα εισόδου όπως είναι τώρα αλλά ένα κύριο δωμάτιο ανοιχτό στα δοκάρια. Μια φωτιά θα έκαιγε στη μέση του δαπέδου της αίθουσας με τον καπνό να βγαίνει από το άνοιγμα της οροφής.
Οι ανοιχτές αίθουσες άρχισαν να καταργούνται σταδιακά από τον ύστερο 16ο αιώνα, με τους επάνω ορόφους και τις καμινάδες να εισάγονται, αλλά τα σπίτια με μεσαιωνική προέλευση συχνά διατηρούν τον καπνό που μαυρίζει στα ξύλα της οροφής.
Στη μεσαιωνική περίοδο, μόνο τα καλύτερα κτίρια ήταν κατασκευασμένα από πέτρα και τα περισσότερα οικιακά κτίρια είχαν ξύλινο σκελετό ή είχαν γείωση. Οι δομές τοιχοποιίας έγιναν πιο συχνές από τον ύστερο 16ο αιώνα. Το τούβλο άρχισε να χρησιμοποιείται για τις στοίβες καμινάδων και το ξύλινο πλαίσιο.
Χάρη στην πρόοδο στη μεταφορά κτιριακών υλικών, στα τέλη του 17ου αιώνα άρχισαν να χτίζονται κτίρια εξ ολοκλήρου από τούβλα.
- Διαβάστε το δικό μας οδηγός για μεσαιωνικά και Tudor σπίτια
Το αρχικό τζάκι ανακαλύφθηκε πίσω από ένα σχέδιο της δεκαετίας του 1930 σε αυτό το Ελισαβετιανό αρχοντικό στο Wiltshire
(Πιστωτική εικόνα: Malcolm Menzies)
Γεωργιανό σχέδιο
ο Γεωργιανή περίοδος αρχιτεκτονικής που εκτείνεται από το 1714 έως το 1830 με την μεταγενέστερη γεωργιανή περίοδο να ξεκινά το 1830 και να τελειώνει το 1837.
Τα σπίτια που χτίστηκαν εκείνη την περίοδο είναι αναγνωρίσιμα από έξω από τις γενναιόδωρες, συμμετρικές τους αναλογίες, με επίπεδες ή ρηχές στέγες κρυμμένες πίσω από ένα στηθαίο. Μπορεί να είναι χτισμένα σε πέτρα ή τούβλο και παλαιότερα κτίρια μπορεί να έχουν ισόγειο με γυψομάρμαρο και μεταγενέστερες παραλλαγές Regency να αποδίδονται εξ ολοκλήρου σε γυψομάρμαρο.
Αυτό το διάστημα, φύλλα με παράθυρα έγινε ο κανόνας και τα παράθυρα του mullion έπαψαν να είναι της μόδας. Η κλασική διάταξη έχει τρία τζάμια απέναντι από δύο επάνω σε κάθε ένα από τα δύο φύλλα, δίνοντας ένα παράθυρο «έξι πάνω από έξι», αν και αυτό δεν είναι καθόλου σταθερός κανόνας.
Με την πάροδο του χρόνου, οι ράβδοι υαλοπινάκων έγιναν επίσης πιο λεπτές, καθώς το γυαλί έγινε ελαφρύτερο - όσο λεπτότερη ήταν η μπάρα υαλοπινάκων τόσο αργότερα το σπίτι, συνήθως.
Γεωργιανά σπίτια σχεδιάστηκαν με κομψές κλασικές αναλογίες και οι προσόψεις τους ήταν συχνά συμμετρικές
(Πιστωτική εικόνα: Brent Darby)
Από δομική άποψη, μεγάλη έμπνευση προήλθε από το κλασικό παλλαδικό στυλ αυτής της περιόδου, το οποίο φαίνεται στη χρήση των κλασικών τάξεων και αναλογιών στα κτίρια της Γεωργίας. Μέσα στο κτίριο, αυτή είναι η περίοδος κατά την οποία διακοσμητικές γύψινες έφτασε στο ύψος της πολυπλοκότητας και της κομψότητας, με λεπτά γείσα και οροφές.
Σε αυτό το σημείο αξίζει να σημειωθεί ότι όπως το στυλ των παλαιότερων κτίρια με ξύλινη επένδυση δεν έγινε μόδα, υπάρχουν παραδείγματα παλαιότερων κτιρίων που έχουν διακοσμηθεί σε μια γεωργιανή πρόσοψη. Είναι πιθανό να υπάρχει ένα προ-γεωργιανό κτίριο με γεωργιανό πρωτεύοντα υψόμετρο.
Στα σπίτια της Γεωργίας, συχνά υπήρχαν παράθυρα με έξι και έξι φύλλα με όμορφη αναλογία
(Πιστωτική εικόνα: Getty)
Βικτωριανά σπίτια
Από ταπεινά εξοχικά σπίτια σε λαμπρά αρχοντικά, περισσότερα από τέσσερα εκατομμύρια βικτοριανά ακίνητα σώζονται σήμερα - ένα απίστευτο στα έξι από όλα τα σπίτια του Ηνωμένου Βασιλείου. Τα περισσότερα ήταν σε βεράντα. Αυτά ήταν οικονομικά αποδοτικά στην κατασκευή και ήταν μια ισχυρή δομή, με κάθε σπίτι να υποστηρίζεται από τον γείτονά του.
Ενώ Βικτοριανό τα σπίτια ακολουθούν συχνά μερικά από τα κλασικά χαρακτηριστικά που υιοθετήθηκαν από τους Γεωργιανούς, το βικτοριανό στυλ επηρεάστηκε επίσης από τα αναγεννησιακά και γοτθικά κινήματα της Αναγέννησης.
Η βικτοριανή εποχή και η σχετική βιομηχανική επανάσταση εισήγαγαν πολλές αλλαγές στην κοινωνία και στον τρόπο κατασκευής των σπιτιών. Ως αποτέλεσμα, παρατηρούνται διαφορές μεταξύ πρώιμων, μεσαίων και όψιμων βικτοριανών σπιτιών.
Υπάρχουν πάνω από 4 εκατομμύρια βικτοριανά σπίτια στο Ηνωμένο Βασίλειο - τα πιο διαδεδομένα είναι σε βεράντα
(Πιστωτική εικόνα: Darren Chung)
Μια από τις μεγάλες απολαύσεις των βικτοριανών σπιτιών είναι ότι ακόμη και οι συνηθισμένες βεράντες χτίστηκαν ως φθηνότερα αντίγραφα μεγαλύτερων κτιρίων και ο σχεδιασμός ασχολήθηκε πολύ με την αντανάκλαση της κατάστασης.
Για να εντυπωσιάσετε τους επισκέπτες, οι αίθουσες εισόδου θα καμαρώνουν περίτεχνα γύψινα και δάπεδο με πλακάκια με σχέδια. Το πιο διάσημο δωμάτιο ήταν το μπροστινό σαλόνι όπου ένα παράθυρο στον κόλπο και ένα περίτεχνο τζάκι θα σήμαιναν την κατάσταση.
Τα βικτοριανά σπίτια ήταν αξιοσημείωτα συνεπή στην εσωτερική τους διάταξη, καθώς ήταν σχετικά στενά σε πλάτος, με ένα αρκετά τυπικό σχέδιο «τριών δωματίων» προσπελάσιμο μέσω ενός βαθιού διαδρόμου. Τα ευρύτερα, διώροφα σπίτια ήταν η εξαίρεση.
Στον επάνω όροφο, η διάταξη των υπνοδωματίων απηχούσε το μοτίβο του ισογείου, αλλά επειδή τα δάπεδα της κουζίνας και τα ύψη της οροφής ήταν χαμηλότερα στο πίσω μέρος του ακινήτου, η διάταξη έπρεπε επίσης να είναι σε «χωριστά επίπεδα» στον επάνω όροφο, με σκαλοπάτια προς τα κάτω δωμάτια.
Η κοινωνική προσποίηση της ανακοίνωσης επισκεπτών σε έναν λαμπρό διάδρομο απαλείφθηκε, αναγκαστικά, σε πολλές μικρότερες κατοικίες. Εδώ, η κύρια πόρτα από το δρόμο θα άνοιγε κατευθείαν στην μπροστινή αίθουσα ή, σε ημι-μονοκατοικίες και τελικές βεράντες, σε ένα μικρό λόμπι στους πρόποδες των σκαλοπατιών από μια πλευρική πόρτα εισόδου.
Για εξοικονόμηση χώρου, σε στριμωγμένα σπίτια εργαζομένων, η κουζίνα καμιά φορά καταλάμβανε το πίσω σαλόνι, με ένα μικρό παρακείμενο scullery και εξωτερικό ιδιωτικό. Στην πλειοψηφία αυτών των σπιτιών, οι σκάλες σχημάτιζαν ένα διαχωριστικό μεταξύ του μπροστινού και του πίσω δωματίου.
Τα βικτοριανά σπίτια χτίζονταν συχνά για να βελτιώσουν την κατάσταση, με περίτεχνα καλούπια, δάπεδα από κεραμίδια και βιτρό στην μπροστινή πόρτα
(Πιστωτική εικόνα: Brent Darby)
Από το εξωτερικό, μια βικτοριανή ιδιοκτησία μπορεί να αναγνωριστεί με τη συμπερίληψη παραθύρων από φύλλο κόλπου, κεραμίδια από τερακότα, διακοσμητική λιθοδομή και πολυχρωμικές τοιχοποιίες. Η εισαγωγή φθηνότερου και ισχυρότερου γυαλιού από τη δεκαετία του 1830 μείωσε την ανάγκη για ράβδους υαλοπινάκων και έτσι το παράθυρο του φύλλου εξελίχθηκε για να γίνει ένα μεγάλο φύλλο γυαλιού σε κάθε φύλλο.
Ωστόσο, το αυξημένο βάρος του γυαλιού και η απουσία εσωτερικών στηριγμάτων επέβαλε την εισαγωγή «κέρατων από φύλλα» στο πάνω πλαίσιο. Πρόκειται για προεκτάσεις των δοκών παραθύρων που βοήθησαν στην ενίσχυση των ευάλωτων αρμών πλαισίου σε κάθε άκρο της ράγας συνάντησης.
Πολλά παράθυρα σε κτίρια της Γεωργίας προσαρμόστηκαν σε μονόφυλλα ή αντικαταστάθηκαν εντελώς υπέρ αυτού του στυλ, ώστε να έχετε μια γεωργιανή ιδιοκτησία με βικτοριανά φύλλα.
Χρησιμοποιήστε τους οδηγούς μας ανακαίνιση βικτοριανού σπιτιού και επεκτείνοντας ένα βικτοριανό σπίτι για να μάθετε πώς να κάνετε συμπαθητικές αλλαγές.
Οι πρώτες βικτοριανές βεράντες είχαν τις μπροστινές τους πόρτες ξεχωριστές. Αργότερα, οι μπροστινές πόρτες τακτοποιήθηκαν σε ζεύγη, με διαδρόμους που οδηγούσαν σε παρακείμενες πίσω προσθήκες
Πρώιμα βικτοριανά χαρακτηριστικά
- Η επιρροή της Γεωργίας είναι ακόμα εμφανής σε κομψές βεράντες με ρηχές στέγες με σχιστόλιθο κρυμμένες από το δρόμο πίσω από χαμηλούς τοίχους στηθαίου, και λείες, καλά αναλογικές προσόψεις με συμμετρικά διατεταγμένα παράθυρα και πόρτες.
- Οι κύριοι τοίχοι ήταν συνήθως διακοσμημένοι με γυψομάρμαρο, αλλά με κλασικά χαρακτηριστικά «ιταλικής βίλας», όπως μαθήματα εγχόρδων, καμάρες και ακρογωνιαίους λίθους. Μερικά πιο ακριβά σπίτια έχουν προσόψεις από λεία λιθοδομή.
- Θυρωτά παράθυρα εξακολουθούν να έχουν πολλαπλά τζάμια.
- Το στάνταρ σχέδιο περιλαμβάνει δύο δωμάτια σε τρεις ορόφους, με μονοκατοικίες στο πίσω μέρος.
- Πολλά μεγαλύτερα αρχοντικά είχαν ακόμα υπόγειες κουζίνες, με επιβλητικά μπροστινά σκαλοπάτια να οδηγούν στην κύρια είσοδο.
Τα διώροφα παράθυρα του κόλπου ήταν δημοφιλή στη μέση βικτοριανή εποχή. Τα παράθυρα ενός-δύο-δύο ή δύο φύλλων ήταν συνηθισμένα
(Πιστωτική εικόνα: Darren Chung)
Μέσο βικτοριανό στυλ
- Τα κλασικά ιταλικά στυλ ανταγωνίζονται τις αυξανόμενες γοτθικές επιρροές.
- Οι παραδοσιακές στέγες από σχιστόλιθο είναι διακοσμημένες με διακοσμητικά πλακάκια από κορυφογραμμή από τερακότα, και τα μυτερά φινιρίσματα υπερισχύουν των γεωργιανών κρυφών οροφών.
- Οι εκτεθειμένοι τοίχοι από τούβλα ή πέτρες εκλείπουν τις λευκές πλήρως γυψομάρμαρες προσόψεις και οι προσόψεις διαθέτουν αντίθετα χρώματα τοιχοποιίας, με ταινίες χορδών και καμάρες κυρίως από κόκκινο ή κίτρινο τούβλο.
- Εμφανίζονται μεγάλα πολυγωνικά «σπαστά» παράθυρα, αρχικά μονώροφα, με δύο ορόφους κοινά από τη δεκαετία του 1870. Τα παράθυρα των φύλλων έχουν τώρα ένα ή δύο μεγαλύτερα τζάμια, ενώ τα περιβλήματα των παραθύρων και των θυρών γίνονται πιο διακοσμητικά και τα κατασκευασμένα από πέτρα υπέρθυρα και μαρσπιέ αρχίζουν να αντικαθιστούν καμάρες και μαρσπιέ από τούβλα.
- Τα αρχοντικά με ημιυπόγεια ήταν ακόμα κοινά μέχρι το 1870, με επιβλητικές πτήσεις προς τα εμπρός πόρτα, αλλά πλήρη υπόγεια είχαν εξαφανιστεί σε μεγάλο βαθμό, αντικαθιστώμενα από βαθύτερες διατάξεις, με μακρύ διάδρομο διατάξεις
- Οι οπίσθιες προσθήκες ξεφυτρώνουν έναν ή δύο όροφος, που καταλαμβάνουν τα υπνοδωμάτια.
- Τα υπαίθρια WC ή οι ιδιωτικοί χώροι ήταν ένα χαρακτηριστικό των περισσότερων συνηθισμένων κατοικιών, με εσωτερικά μπάνια σε μερικά πιο ακριβά ακίνητα.
Διακοσμητικά στοιχεία τερακότας χρησιμοποιήθηκαν ευρέως, όπως τριπλά πλακίδια κορυφογραμμής με κορυφαία αψίδα με προεξοχή που προεξέχει ή «λοφίο»
Ιταλικά ή γοτθικά;
Μέχρι τα μέσα της βικτοριανής περιόδου υπήρχαν δύο ισχυρές αρχιτεκτονικές δυνάμεις. Youσουν είτε «Γότθος» είτε Ιταλός νεοκλασικιστής. Σε αντίθεση με τη γεωργιανή έμφαση στη συμμετρία και την ενότητα ολόκληρων αναβαθμών, οι Βικτωριανοί ήταν ασχολείται περισσότερο με την προώθηση της ατομικότητας, τη διάσπαση αναβαθμισμένων προσόψεων με εξέχοντες κόλπους και βεράντες.
Το νεοκλασικό στυλ επηρεάστηκε έντονα από τη μεσαιωνική ιταλική αρχιτεκτονική, ενώ η γοτθική έμπνευση προήλθε από μεσαιωνικούς καθεδρικούς ναούς. Αναπόφευκτα, οι κερδοσκοπικοί οικοδόμοι τσίμπησαν ιδέες και από τα δύο στρατόπεδα και μέχρι τη δεκαετία του 1850 στοιχεία ιταλικής και γοτθικής είχαν εισέλθει σε πολλούς δρόμους.
18 Stafford Terrace στο Λονδίνο, το πρώην σπίτι του σκιτσογράφου Punch του 18ου αιώνα Edward Linley Sambourne, είναι ένα τέλεια διατηρημένο παράδειγμα κλασικού ιταλικού στιλ
Ιταλικά χαρακτηριστικά:
- Χαλαρά βασισμένοι στο σχεδιασμό των ρωμαϊκών βιλών, αυτές περιλάμβαναν ρηχές στέγες με μεγάλες πλάκες και μεγάλες προεξοχές που στηρίζονταν σε αγκύλες.
- Στρογγυλεμένες καμάρες από τούβλα ήταν τοποθετημένες πάνω από ζευγαρωμένα παράθυρα, με λαξευμένες ρωμαϊκές κολώνες σε όρμους.
- Επιδεικνυόμενες αντίθετες χρωματιστές πλινθοδομές περιλάμβαναν κόκκινες και κίτρινες λωρίδες και γωνίες τονισμένες με λευκά στρωμένα κουβίνια.
- Τα μεγαλύτερα σπίτια μπορεί να υπερηφανεύονται για έναν πύργο ή «κάμπινυλο», που μιμούνται τη γεύση της βασιλικής οικογένειας.
Γοτθικά χαρακτηριστικά:
- Εμπνευσμένο από την αρχιτεκτονική των μεσαιωνικών καθεδρικών ναών, παραδείγματα ήταν αιχμηρές καμάρες πάνω από παράθυρα και πόρτες, μυτερά αέτωμα τοιχώματα με τεράστιες σκαλισμένες ή μορφοποιημένες μπαργουάρ και βιτρό που μοιάζει με εκκλησία.
- Οι απόκρημνες στέγες από σχιστόλιθο μπορεί να βλάστησαν πύργους κωδωνοστασίων εκκλησιών, ίσως με διακριτικό γαργκόγυλο, ενώ οι όρμοι και οι μπροστινές βεράντες είδαν γοτθικούς κίονες με λαξευμένο φύλλωμα.
- Η τοιχοποιία ήταν συχνά σε αντίθεση χρωμάτων.
Ateστερο βικτοριανό στυλ
- Από τη δεκαετία του 1890, η αναβίωση της βασίλισσας Άννας είχε μεγάλη επιρροή στο μαζικό σχεδιασμό του προαστιακού σπιτιού, με κόκκινο τούβλο με λευκές πέτρες και λευκά βαμμένα κουφώματα.
- Μεταγενέστερα στυλ Τέχνης και Χειροτεχνίας είδαν κρεμασμένα σε πλακάκια, λευκά βαμμένα τραχιά και βότσαλα και μεγάλα προεξέχοντα αετώματα πάνω από τα γερά τετράγωνα παράθυρα του κόλπου.
- Περίτεχνες ξύλινες βεράντες με χρωματιστό γυαλί στις μπροστινές πόρτες και μαύρα μισόξυλα «ψεύτικα» Tudor.
- Τα άνω φύλλα ήταν τώρα χωρισμένα σε πολλαπλά τζάμια, αλλά τα ευρύτερα περιβλήματα γίνονταν δημοφιλή, μερικά από χυτοσίδηρο με φωτιστικά μολύβδου. Μικρά μπλε ή κόκκινα τζάμια ήταν δημοφιλή στους προβολείς και τα παράθυρα που γειτνιάζουν με πόρτες.
- Οι στέγες χτίστηκαν σε πιο απότομο γήπεδο. Ο θάνατος του σχιστόλιθου ήρθε στα τέλη του αιώνα καθώς τα προσιτά κατασκευασμένα πήλινα πλακάκια έγιναν μόδα.
- Τα περισσότερα σπίτια διαθέτουν τώρα εσωτερικά WC και μπάνια, εκτός από τα φτωχότερα.
Αυτό το σπίτιεκθέτει πολλά από τα δημοφιλή χαρακτηριστικά των σπιτιών που χτίστηκαν στα τέλη του αιώνα, συμπεριλαμβανομένων των χλευασμένων στοιχείων Tudor και του χοντροκομμένου
(Πιστωτική εικόνα: David Parmiter)
Εδουαρδιανά σπίτια
ο Εδουαρδιανός η περίοδος ήταν σχετικά σύντομη (1901-1910) και επηρεάστηκε σε μεγάλο βαθμό από την Κίνημα Τεχνών και Χειροτεχνίας. Το κίνημα προώθησε τον απλό σχεδιασμό και την εκτίμηση των χειροποίητων ειδών και επίπλων ως αντίδραση ενάντια στη μαζική παραγωγή και εκβιομηχάνιση της βικτοριανής εποχής.
Λόγω του ραγδαία αυξανόμενου πληθυσμού και της ολοκλήρωσης των νέων σιδηροδρομικών γραμμών, τα εδουαρδιανά σπίτια τείνουν να βρίσκονται στα προάστια. βρίσκονται συχνά σε μεγαλύτερα οικόπεδα και απομακρύνονται από το δρόμο.
Γενικά κάθονται λιγότερο βαθιά στα οικόπεδά τους από τα βικτοριανά σπίτια και ορίζονται από τις στέγες με αέτωμα, τα βαθιά παράθυρα του κόλπου και τα παράθυρα με μικρότερα διακοσμητικά τζάμια.
Ο ενθουσιασμός για την «παλιά Αγγλία» εκφράστηκε σε ιδιότυπες αναζωογονήσεις ξυλείας και χλευαστικών σπιτιών Tudor. Εσωτερικά είναι συνηθισμένο να βρίσκουμε φαρδιούς διαδρόμους και δωμάτια διπλής όψης.
Οι διαμορφώσεις του Εδουάρδου γίνονται ευρύτερες, με τετράγωνους διαδρόμους. Οι κουζίνες ήταν πλέον χωμένες στο κυρίως σπίτι ή σε πιο ρηχές πίσω προσθήκες, και οι ξεχωριστές κατσαρίδες σταμάτησαν σταδιακά.
Τα εδουαρδιανά σπίτια συχνά επηρεάζονταν έντονα από το σχέδιο Arts and Crafts
(Πιστωτική εικόνα: Douglas Gibb)
Πρόσθετες λέξεις από τον Ian Rock, συγγραφέα του εγχειριδίου The Victorian & Edwardian House Manual
Περισσότερα για σπίτια εποχής
- Πώς να επεκτείνετε ένα παλιό σπίτι
- Πώς να αγοράσετε ένα παλιό σπίτι
